|
Ithaca
When setting out upon your way to Ithaca,
wish always that your journey be long,
full of adventure, full of lore.
Of the Laestrygones and of the Cyclopes,
of an irate Poseidon never be afraid;
such things along your way you will not find,
if lofty is your thinking, if fine sentiment
in spirit and in body touches you.
Neither Laestrygones nor Cyclopes,
nor wild Poseidon will you ever meet,
unless you bear them in your soul,
unless your soul has raised them up in front of you.
Wish always that your journey be long;
that many there be of summer morns
when with such pleasure, such great joy,
you enter ports now for the first time seen;
that you may stop at some Phoenician marts,
to purchase there the best of wares,
mother-of-pearl and coral, amber, ebony,
hedonic perfumes of all sorts--
as many such hedonic perfumes as you can;
that you may go to various Egyptian towns
to learn, and learn from those schooled there.
Your mind should ever be on Ithaca.
Your reaching there is your prime goal.
But do not rush your journey anywise.
Better that it should last for many years,
and that, now old, you moor at Ithaca at last,
a man enriched by all you gained upon the way,
and not expecting Ithaca to give you further wealth.
For Ithaca has given you the marvellous journey.
Without her you would not have set your course.
There is no more that she can give.
And if you find her poor, Ithaca will not have deceived you.
Wise as you will have become, so full of experience,
you will have understood by then what these Ithacas mean.
Constantine P. Cavafy
|
Ιθάκη
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν' η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν' ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ'έδωσε τ' ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
|